وبلاگ

•  بیان مسئله

ترمیم فتق کشاله ران یک عمل نسبتاً ساده در عین حال یکی از شایع ترین پروسیجرهاست و سالیانه 750000 مورد جراحی فتق در امریکا صورت می گیرد. با این حال، در نتیجه تحولات در فن آوری های جدید و تقاضا برای عمل جراحی سرپایی به چالش کشیده شده است (1). در حال حاضرتمرکز روی میزان عود و مسائل تکنیکی و درد مزمن پس از عمل جراحی فتق است (2). با توجه به افزایش تقاضا توسط ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی برای ارائه مراقبت مقرون به صرفه تر، استانداردسازی عمل از جمله در مباحث مربوط به هزینه مورد نیاز است (1). در این زمینه، انتخاب روش بی حسی برای ترمیم فتق کشاله ران، علی رغم تفاوت های مهم بین روش های مختلف (بی حسی انفیلتراتیو موضعی، بیحسی منطقه ای از طریق بلوک نخاعی یا اپیدورال، بیهوشی عمومی)، نقش مهمی در رابطه با هزینه ها، عوارض، کاهش درد اولیه، و ریکاوری ایفا نکرده است.

/%d8%af%d8%a7%d9%86%d9%84%d9%88%d8%af-%d9%be%d8%a7%db%8c%d8%a7%d9%86-%d9%86%d8%a7%d9%85%d9%87-%d9%85%d9%82%d8%a7%db%8c%d8%b3%d9%87-%d8%b4%db%8c%d9%88%d8%b9-%d8%b1%d9%88%d8%b4%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%a8/

• عمل کنونی

داده های اپیدمیولوژیک بزرگ از اسکاتلند (3) و سوئد (4) و داده های ملی از پایگاه داده فتق دانمارک (5, 6) نشان داده است که بیهوشی عمومی روش ارجح در 60% تا 70% موارد ترمیم فتق، بلوک نورآگزیالمرکزی در 10% تا 20% و بی حسی انفیلتراسیون موضعی درحدود 10% موارد هستند. چنین داده های اپیدمیولوژیک، بازگوکننده ارجحیت بیهوشی عمومی در مقایسه با بی حسی موضعی است. ولی در مراکز فتق خصوصی و یا بیمارستان های دولتی متمرکز روی عمل جراحی فتق، بی حسی انفیلتراسیون موضعی روش ارجح است (7-11).در مقابل، بیحسی اپیدورال کوتاه اثر به طور روتین در یک مرکز فتق خصوصی در ایالات متحده مورد استفاده قرار می گیرد (12)، اما اطلاعاتی از مقرون به صرفه بودن و یا عوارض جانبی بالقوه در دسترس نیست. بنابراین، به نظر می رسد انتخاب روش بیحسی به مواردی از این قبیل وابسته باشد: تشخیص متخصص بیهوشی، کنترل درد حین و بعد از عمل، تسهیل بهبودی سریع و تجهیزات مونیتورینگ، عوارض بعد از عمل و هزینه های پیرامون عمل. گرچه بسیاری از مراکز فتق بر روی بی حسی انفیلتراسیون موضعی که به نظر می رسد همه الزامات مورد نیاز برای بی حسی سرپایی ایده آل را دارد، متمرکز شده اند (13).