وبلاگ

ای از زندگی نامه و شرح حال این شاعران نیز آورده شده که سبب آشنایی بیشتر عزیزان با این شعرا باشد.

 

در ابتدای همین فصل که فصل اصلی پایان نامه محسوب می شود زمینه ای ایجاد شده تا دوستان با سبک شعر در دوره ی صفویه و همچنین ویژگی های شعر در این دوره آشنا شوند.

 

در فصل چهارم اشعار عاشورایی شاعران مورد بحث را از نگاه بدیع مورد بررسی قرار داده ام و صناعات بدیع از جمله جناس ، واج آرایی ، تضاد و…را از ابیات استخراج کرده ام در ادامه با نتیجه گیری و فهرست منابع ، پروژه را به پایان برده ام.

 

هر چند یقین دارم با جمع آوری این پروژه حق مطلب را ادا نکرده ام، اما امید دارم پس از این دانشجویان عزیز با اشتیاق و انگیزه ی فراوان از عاشورا و شیدایی آقا ابا عبدالله الحسین بگویند و بنویسند و بسرایند.

 

 

 

فصل اول: کلیات

 

• . موضوع تحقیق

از دیر باز تاکنون بیان غم و اندوه گذشتگان مضمون مورد علاقه ی شاعران بوده است. تقریباً تمام شعرا مرثیه هایی را به مناسبت زمان و موقعیتها سروده اند. در ادبیات جهان کمتر زبانی را می توان یافت که به وفور زبان فارسی مرثیه داشته باشد.

 

با توجه به اینکه در زمان صفویه مذهب تشیع رسمیت یافت، درباریان توجه فراوانی به شعرا و اشعار آنها نشان داده اند. لذا با توجه به گستردگی شاعران عاشورایی بر آن شدم شعر عاشورایی را صرفاً در زمان صفویه مورد بررسی قرار دهم.

 

در این پژوهش سعی بر آن شده شعر شاعران برجسته ی زمان صفویه را که در عزای امام حسین و یارانش سروده اند را مورد  بررسی قرار دهیم.

 

2-1. بیان مسأله

 

در ادب و شعر فارسی توجه به موضوعات و مفاهیم دینی و مذهبی جایگاه قابل توجهی داشته و دارد. شاعران ایرانی از همان آغازین دوره های پذیرش دین مبین اسلام، می کوشیدند تا در کنار سایر مضامین و مفاهیم شعری به مناسبتهای گوناگون از مفاهیم و موضوعات دینی

 و مذهبی نیز بهره مند شوند. یکی از رویدادهای مهم تاریخ ساز دین اسلام، ایستادگی و جانفشانی حضرت امام حسین (ع) در مقابل بیدادگران و ستم پیشگان بود که دین اسلام را دستاویز جباریها و ستمگریها و دنیا جوییهای خود قرار داده بودند. این رویداد عظیم که از آن به عاشورا یاد می کنیم از همان آغازین دوره ی شکل گیری شعر دری مورد توجه شاعران بوده است. شاعرانی از جمله  صائب تبریزی و محتشم کاشانی در این باب اشعاری سروده اند.

 

و نیز شاعر شیعی مذهب قرن چهارم کسائی مروزی در قصیده هایی به خوبی این رویداد را تقریر نموده است. در دوره ی صفویه با توجه به رسمیت یافتن مذهب شیعه به عنوان مذهب رسمی کشور و حمایت حاکمان و فرمانروایان از شاعرانی که در شعر خود بیشتر به موضوعات و شخصیتهای مذهبی پرداختند. رویداد مهم «عاشورا» در شعر اغلب شاعران مورد توجه قرار گرفت.

 

در این پزوهش بازتاب عاشورا و جنبه های مختلف ادبی آن در شعر شاعران دوره ی صفویه تحلیل و بررسی می شود. سؤال اصلی این پژوهش چگونگی بهره برداری شاعران عصر صفوی و نگاه آنها به این رویداد مذهبی و چند و چون مفاهیم و مضامین و تصویرهای شاعرانه در این موضوع است.

 

3-1. پرسش های تحقیق

 

اساس این پژوهش بر مبنای دست یابی به پاسخی مناسب برای پرسشهای ذیل نهاده شده است.

 

1.بیشترین بازتاب عاشورا در شعر دوره ی صفویه مربوط به کدام جنبه ی آن است؟

 

2.کدام یک از شاعران عصر صفویه بیش از دیگران به عاشورا توجه داشته است؟

 

3.مضامین و تصویرهای شعری با موضوع عاشورا و عناصر و شخصیتهای آن در شعر شاعران این دوره چگونه است؟

 

4.نوع نگاه شاعران به این رویداد تاریخی و مذهبی مهم چه تفاوتهایی با هم دارد؟

 

 

 

 

 

4-1. اهمیت و ضرورت انجام تحقیق

 

با توجه  به اهمیت و جایگاه قابل توجه جریان تاریخی عاشورا و تأثیر آن در تداوم و استحکام دین مبین اسلام و مذهب شیعه و همچنین جایگاه قابل توجه آن در ادب و شعر عصر صفویه این پژوهش ضروری مینماید، و نیز با توجه به اشتیاق پژوهندگان و دانشجویان به این موضوع، این پژوهش می تواند الگوهای مفید و جالب توجهی در اختیار آنها بگذارد.

 

5-1. اهداف تحقیق

 

از آنجا که تأثیر حماسه عاشورا را بر ادب فارسی نمی توان نادیده گرفت، سعی بر آن شده بازتاب این واقعه ی تاریخی را در شعر دوره ی صفویه مورد بررسی قرار دهیم که امید است ما را در شناخت هر چه بیشتر و عمیقتر این واقعه یاری کرده و زمینه ساز تحقیقات مشابه و سازنده در عرصه ی ادبیات باشد.

 

به طور کلی هدف از این پژوهش را می توان در موارد زیر خلاصه کرد:

 

1.ارائه ی پژوهشی بسامان درباره ی بازتاب عاشورا در شعر شاعران دوران صفویه.

 

2.بررسی جنبه های مختلف بازتاب عاشورا در شعر دوره ی صفویه از قبیل: مضمون پردازی، تصویر آفرینی و …

 

3.بررسی جنبه های مختلف نوع نگاه شاعران به این رویداد تاریخی و مذهبی.

 

[1]این شعر را حضرت زهرا (س) در دوران طفولیت حضرت سید الشهداء (ع) در هنگام حرکت کردن گهواره ی ایشان می خواند. (سیرتنا و نستنا/ 37)

 

[2]ر. ک. بحار الانوار 44/ 296-278، باب ثواب البکاء علی مصیبة و مصائب سائر الائمة (ع) خصوصاً روایات 15، 16، 24، 25، 28 و 29 در این باب.

 

[3]ر. ک. ادبیات و تعهد در اسلام/ 291- 284.

 

(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)